مادر(ننه)


ننه كؤنو تامام ننه لركه وبَبَه لركه موبارك اولتا
Nənə künu tamam nənələrkə və bəbələrkə mobarək olta

روز مادر برتمامي مادران و فرزندانشان مبارك باد

شعري با عنوان مادر (ننه)به زبان تركي خلجي از علي اصغر جمراسي (بيليم) برگرفته از كتاب قارشو بالوققا سلام، هديه به مادران:

ننه/nənə

يئِك بي ننه من تولقاندوم بُشين يا
قـاداين آلدوم قوربان كَسديم قاشين يا

Yek bi nənəh mən tulqndum boşinya
Qadayn aldum qurban kəsdim qaşiya

غمـليق كُؤرگَم سني ،كُؤزوم ياش اُلور
دؤنيا تُؤشُوم ايچچه عومرو بُوش اُلور

Qəmliğ kürgəm səny küzüm yaş olur
Dünya tüşum iççə omru boş olur

مهـرين قلبيـم اِيچچََر،ننه ! بيـلي يُؤين
آنـد اوُلتا قبـله كه ناماز قيلي يُؤين

Mehrin qəlbib iççər nənə bileyüin
And olta qebləkə namaz qileyüin

بـارماقـلارين چـاتيــن نه نه كُؤرديكي
فرش تُوقوموش يا كي كَسِيك هؤرديكي

Barmağ larin çatin nənəh kürdike
Fərş tuqümuş yake kəsik hürdike

موناخ بيـلي يُؤرَكيمي داغــلؤرين
اؤندو چاكـي بارماقلارين وايُؤرين

Munax bily yürəkimi dağlürin
Unduçaki barmağ larin vayürin

ناسازادوم ،سئبي قَتا يا تمادين
بُشوم اوسچه، هاي وارا سن باتمادين

Nasazat dum sebhğəta yatmadin
Boşum üsçə hay vara sən batmadin

تِزده كه تا كِئشك-كِئشك حقلَدين
گـاه كِئسيني ، گـاه اِئسيني چولقَدين

Tezdə kə ta keşik-keşik həğlədin
Ga kesinye ga esinye çulqədin

تِئمي تاقو كِئچميش وارموش اوكؤنلر
اينـشاآللاه هاچولموش او تُؤگونـلـر

Temy taqu keçmiş varmuş u künlər
Inşa əlla haçulmuş u tügünlər

قيش كَلِيؤر ،حِيتيكه كُـؤرسو قـورو
تونور ين حَتَه كي يار آلمـا وُؤ رو

Qiş kəliyür hitikə kür su quru
Tonurin hətəke yaralma vuru

«بيلم»هايور ديلكيم وارديلكيم
ييغيش مَكيم، يُورغالوقا هُونْمَكيم

Bilim hayur diləkim var diləkim
Yiğiş məkim yürqaluqa henməkim

خلج لرين كُؤدن لرين كؤرمه كيم
لالا- باجو، قوم- قونشولا كُؤلمَكيم

Xələc lərin küdənlərin kürməkim
Lala-bacu qom-qunşu la kulməkim

كاش ييغـِلسَك هنده بي سـؤرفا بوشي
هـي كُـؤزتِكْسَك چُؤلمكين پورشوك آشي

Kaş yiğilsək həndə bi surfa boşe
Hey küz teksək çulməkin purşuk aşe

ترجمه فارسي:

1- بيا اي مادر دور سرت بگردم/درد و بلايت را بگيرم و جانم را فدايت كنم.
2- اگر ترا غمگين ببينم اشك هايم سرازير مي شود/عمر دونيا در نظرم به پايان مي رسد.
3- محبتت در قلبم نشسته است ماد مي داني/قسم به آن قبله اي كه به آن سو نماز مي خواني.
4- مادرجان وقتي زخم هاي دستت را ملاحظه مي كنم/ كه با آن قالي مي بافي يا لباس مي شويي.
5- تصور كن جگرم را آتش مي زني/هنگامي كه انگشت هايت را مي بندي و دوبار به كارت ادامه مي دهي.
6- وقتي بيمار بودم تاصبح نخوابيدي/ بالاي سرم ايستدي چون ماه و غروب نكردي.
7- تا صبح سحر پنهاني گريه كردي/گاه سينه و گاه پهلويت را بستي.
8- اكنون آن روزهاي تلخ گذشته است / انشاالله گره ها باز شده.
9- زمستان فرامي رسد بيا بساط كرسي را پهن كن /تنور را روشن و بر سينه داغ تنور سيب زميني بچسبان.
10- بيليم مي گويد آرزو دارم- آرزو دارم/ آرزو دارم دوباره دور هم جمع بشيم و شبها به شب نشيني برويم است.
11- آرزو دارم همواره در عروسي و شاديهاي قوم تر و خلج باشم/ و با برادران و همسايه ها خوش باشيم و بخنديم.
12- اي كاش مي توانستيم دوباره دور يك سفره بنشينيم / و همگي به ديگ آش چشم بدوزيم.