تلخاب فراهان

سروده اي با نام تلخاب از آقاي جمراسي (بيليم)به زبان تركي خلجي تقديم به كساني كه دراين روستا بدنيا آمده وقلبشان براي اعتلاي زبان وخاك آن مي تپد:

تلخاب təlxab

قُوللاروم تُولقانُور بُوينُويا بي كؤن
هنده بُوشُوم قُويُوم تيزينيه[1] تلخاب
حسرتده،هيجراندا جانوم تُوق[2] اوموش
هُؤل[3] گورقاتا واقام يُوزينيه تلخاب

Qollarom tulqanur büynuya bi kün
Həndə boşum qoyum tizinyə təlxab
Həsrətdə,hecranda,canom tuğ omoş
Hülgürğata vaqam yuzinyə təlxab

شُؤر چُوشمه سُوولارين آغتا تولغانتا
يئنگي كُؤنلرين چه ييرلر[1] هُوقُؤنتا
قارشو- دونا تُؤشي زيق[2] هاقاچلانتا
اس غُوبارقُونماتا يُوزينه تلخاب

Şür cuşmə sovlarin ağta tulğanta
Yenge künlərinçə yirlər hüğunta
Qarşu-duna tüşe ziğ hağaçlanta
Əs qubar qunmata yuzinyə təlxab

تَكَنه باغوچا سئيركه يئكَليم
دام-دام ياماجُوچا بي من تينجَليم[3]
وارقولو كُؤنلركه اَس ائرمز اَليم
قاراكؤن كُؤرمَه گين شاد يِئري تلخاب

Təkənə bağuça seyrkə yekəlim
Dam-dam yamacuça bi mən tincəlim
Varqulu künlərkə əs erməz əlim
Qara kün kürməgəin şad yere təlxab

ننه تيلين، بيزكه هاوول ياراشور
قُولوم قاماتينيا بي كُؤن سارماشور
ييريمي هايدوقي ،كُؤزوم قاماشور
يئكه ايشي وئرمگين بالاقا تلخاب

Nənə tilin bizkə havul yaraşur
Qolom qamatinya bi kün sarmaşur
Yirime hayduğe küzüm qamaşur
Yekə işy,verməgəin balağa təlxab

سن «بيليم»مينْ عومري وئقار وئري يُؤين
هُؤرگنمَز،پورساماز گولزاروئري يُؤيُن
اعتبار وئرييون ايلقاروئري يُوين
هر قُوچچاق اوغلوينا قيزينا تلخاب

Sən bilim min omre veqar veriyüin
Hürgənməz,pursamaz,gulzar veriyüin
Etibar veriyüin,ilğar veriyüin
Hər qoççağ oğluya,qizinyə təlxab

هايُولار هَرزاتدا شيرين نَرتيلين
سُووين شُورار آمما تاتلوقارتيلين
اين گيلليته اوكي بيلمورو قدرين
خلج تيلين ساتما فارس تيلي تلخاب

Hayular hər zatda şirinnər tilin
Sovin şürar amma tatluqar tilin
İngilletə uki bilmuru qədrn
Zələc tilin satma fars tile təlxab

ترجمه:

دست هايم يك روز به دورگردنت مي پيچد تلخاب
دوباره سرم رابروي زانوانت مي گذارم تلخاب
حسرت ديدار ودوريت جانم را به لب آورده است
تا پاي مرگ به صورت تو مي نگرم تلخاب

...............................
آب چشمه هاي شورت همواره جاري وساري باد
در ايام نووخوش اشعار واوازها خوانده شود
دامنه كوهاي قارشو ودونا مملو از درخت گردد
هيچ غباري برصورت تونه نشيند تلخاب

................................
درمزرعه تكنه به سير وسياحت بيايم
درسربالايي غار دام-دام نفس تازه كنم
ايام وروزهاي گذشته برگشت پذيرنيست
به جاي روزگارشاد روزگار بد نبيني تلخاب

...................................
زبان مادريت برايمان بسيارگوارا وسزاواراست
دست هايم را سرانجام به دورت مي پيچم
وقتي شعري راجع به تو مي گويم چشم هايم اشكين مي شود
امورات بزرگ را به آدم هاي كوچك نسپار تلخاب

.......................................
تو به زندگي«بيليم» وقاروبزرگي مي بخشي
تو گلزار زرد وپژمرده نشدني مي بخشي
تواعتبار وكرامت وتعهد مي دهي به:
تك تك پسران ودختران چابك وزرنگت تلخاب

......................................
مي گويند ازهر چيزي زبانت شيرينتراست
اگرچه آب تو شوراما زبانت خوشمزه است
الهي دردبكشد آن كسي كه قدرتورا نداند
زبان خلجي را به زبان فارسي نفروش تلخاب


1- تيز:زانو، تيزينيه: زانويت
2- توق : سير: توق اوموش: سيرشده اشباع شده
3- هولمك:مردن جان دادن،هول: مرگ،هول گورقاتا: تا فرا رسيدن مرگ
4- يير: شعر، ييرلر:شعرها، اشعار آوازها
5- زيق: مملو، انباشنه، پر فراوان
6- تينجلمك: استراحت كردن، نفس تازه كردن